Een aquaduct (Latijn: aquaeductus, dat is waterleiding) is een brug voor een waterloop (spreng, rivier, kanaal) of waterleiding, waarbij andere verkeersstromen onder het water door worden geleid. Ruim voor het begin van de jaartelling werden aquaducten al gebruikt als belangrijk onderdeel van irrigatiesystemen. Bekend zijn ook de grote Romeinse aquaducten, die grote steden van drinkwater voorzagen. Sommige hiervan konden zo’n 190.000 m3 per dag overbrengen. In Rome worden enkele Romeinse aquaducten zelfs vandaag de dag nog gebruikt om fonteinen te voeden.
Een bekend voorbeeld van een aquaduct is Le Pont du Gard (wat de naam eigenlijk niet doet vermoeden. Pont betekent immers brug). Let op de verhoudingen, hoe klein het verval over die lengte eigenlijk maar is. Een aquaduct is niets anders dan een kunstmatige rivier waarmee men een bepaalde hoeveelheid water binnen een bepaalde tijdsduur op een bepaalde plaats terecht kan laten komen zonder er onderweg energie aan toe te hoeven voegen.
Niet alleen kan water in het aquaduct gratis worden vervoerd. Ook allerlei voorwerpen zouden met de stroom kunnen meedrijven, bijvoorbeeld een papieren bootje. Eenvoudig, goedkoop en milieuvriendelijk. De vraag is dan of dit in het groot ook wel werkt. Het antwoord is ja, en het werkt beter dan men zich kan voorstellen omdat de natuur namelijk iets bijzonders in petto heeft: Stevelen.
Bronnen: Wikipedia en Aquaduct hobbysite
Stevelductie 